Davtak Kertog
| Davtak Kertog | |
|---|---|
| Fødselsdato | 7. århundrede |
| Dødsdato | 7. århundrede |
| Beskæftigelse | digter |
Davtak Kertog ( armensk : Դավթակ Քերթող) var en armensk lyriker fra det 7. århundrede [1] [2] [3] .
I det 10. århundredes historiker Movses Kaghankatvatsi " Historie om landet Aluank " er der indikationer på, at Davtak Kertog kom [4] til Aghvania og opholdt sig ved den aghvanske prins Jevanshirs kongelige hof (630-670). Som Kagankatvatsi skriver: "For mange dage siden ankom han til retten og var der " [5] . Elegien af Davtak Kertog "Lamentation on the Death of the Grand Duke Jivanshir" blev skrevet i armenske poetiske metrik - dette er et akrostik på 36 linjer i henhold til antallet af bogstaver i det armenske alfabet . Værket er placeret i det nævnte værk af Kagankatvatsi og er det første sekulære poetiske værk i den antikke armenske litteratur [6] . Stilen i dette værk vidner om Davtak Kertogs bekendtskab med græsk kunst. De første to vers i den ottende strofe af "Klagsangen" er en bogstavelig omskrivning af det 5. vers i den gamle armenske oversættelse af profeten Davids 18. salme.
Virker
| "Ողբք ի մահն Ջուանշիրի մեծի իշխանին" [7] | "Klagsang for storhertug Jivanshirs død" [8] |
|---|---|
| Ստու բ հոգի հոգի, յօրինե իմ զտխր երգմունս, զի սգ ձ |
Åh, ånd af det guddommelige ords kunst, komponer nu sørgelige elegier, For uophørligt at begræde vort store tab med en sørgelig og skælvende stemme . |
| եկումն մեծ, որ եղեւ երեւելից աշխարհիս, Եւ աղ֡ղան կո Ազգք եւ ազինք լուիցեն զբարբառս իմ Եւ երկրածինքս ամեն |
Et stort sammenbrud er sket i Østens land, og ødelæggelsens rumlen har runget over hele landet, lad folk og stammer høre min røst, og lad alle jordiske mennesker sørge med mig. |
| Գ լորեցաւ վէմն կենդանի եւ հզօր, խւ պարիսպն ամրութեակ. Աշտարակն բանաւոր տապալեցաւ. Եւ ցանկն շինութեան խրամատեալ քակտեցաւ։ |
Den mægtige og levende klippe er knust, og den uindtagelige mur er styrtet sammen. Det følende tårn er knust. Bygningens hegnet blev ødelagt til grunden. |
| Դ արձաւ ի դառնութիւն խաղաղութիւն մեր, մւ դրունք եինի նն կործանեցաւ, Եւ հրաշալի պետութեանն շիջաւ ճառյ |
Vor Fred er forvandlet til bitre Skrig, Røvernes Horder vil nu belejre os, For det herlige Rige er ødelagt, Og nu er den vidunderlige Magts Stråle udsluknet. |
| Ե կին ի վեր մեր նէծք զորս զորս կ սպ ես րգ, զի զ տօնե Ղմ դ դ |
Alle de forbandelser, der truede profeten Esajas, blev til virkelighed over os. På dagen for festen for ophøjelsen af Herrens kors kastede de os ud i sorg og stor sorg. |
| ի անգիւտ կորստեան փորեցին խորխորատ, Զի հհովիւն բարի ի Հոգի մոլորութեան շնչեաց ի նոսա, մւ ի նանիր թաքուին յՂ |
De gravede en håbløs døds afgrund for at skubbe den gode herre ind i den . Vildfarelsens ånd førte mordere. Og snedigt skjulte dødens fælde. |
| Է ր նստեալ որպէս զառիւծ ի մորւոջ, իի լռեալ՝ ի նմասէն նասէն ն Տեարք տոհմից եւ իշխանք ամենայն Երկիւղիւ եւ սիրոն զմն |
Han sad tavs, som en Løve i sit Hule, Og af Frygt, forbløffet, skælvede Fjenderne. Og fyrsterne og forfædrene adlød ham alle med ængstelse og kærlighed. |
| ո նդ ամենայն երկիր ել համբաւ նորա, Եւ ի ծագս աշխացՂի ոֱա. Զի զհն զօրութիւն եւ զհ իմ հ հնչմ։։։։։։։։։ |
Hans herlighed fejede gennem hele jorden, Hans navn fløj til alle verdenshjørner, Hans sinds kraft og strålende visdom Hele universet højtideligt forherliget. |
| Թ ագաւորն Յունաց եւ իշխանն հարաւոյ Տենչանօք խնդրէին զնդրէին. Եւ յոգնամեծար ողջունիւ ընդունէին. Եւ փառօք պսակեալ պատուէին մեծապէս։ |
Den græske kejser og kongen af landet i det sydlige Rada skulle se herskeren [Aluank]. De modtog ham med glade hilsner, kronede ham med hæder og herlighed. |
| Ժ ամանեցին առժամայն չարիքն մեր, նւ զաւզեղջ մոլորութթն. տարկացուցաք զարարիչն գործովք մերովք, խւ մատնեաց իկու |
Men pludselig ramte katastrofen. Vedvarende fordærv viste sig foran os. De gjorde Skaberen vrede med deres ugerninger, og han forrådte landets herskers død. |
| պահապանքն _ _ Զի տէր հեռացաւ յաւուրն չարի Եւ եթող զնա ի կոխան ժանտՉ |
Hans værger er gået væk. Himlens magter forlod ham, for Herren gik bort på den sorte dag og efterlod ham trampet på af skurken. |
| ռ արեաց զաղեղն իւր բանսարկու թշնամին, իւ սրեաց սֽսէն Չարաչար խոցոտմամբ հասոյց ի վերայ, Որպէս յազգին Միվաբ |
Frister-fjenden trak sin buestreng, skærpede sin list som et sværd, grusomt, sårede ham dødeligt om natten, Da Moabs stamme blev udryddet. |
| Խ նող խորհրդովք տ մեկուսի, եւ նողորմ մբ վիր զվեհ Խրոխտ էիր դու վեր զգ տիեզեր, եւ խոր խոցէիր, որք զքեզ. ոսկ արդ դարձաւ արփին յայլ ճանապարհ, Եւ խիզախեցիռ ի վե |
Han tog snigende prinsen til side og påførte hensynsløst sår efter sår. Du var stolt og herliggjort blandt universets stammer, og hårdt straffet dem, der forstyrrede dig, men så ændrede solen sin vej, og dine tjeneres sønner rejste sig mod dig. |
| Ծ նունդ չար, որ մեղաւ նմա Եւ որդի անօրէնութեան, ար չար. Անիծիւք պարուրեալ գնասցէ ընդ երկիր, աւ Կայեվշ երսրբ |
Den onde Fødsel, der syndede ham, Uretfærdighedens Søn, som pinte ham, Indsvøbt i en Forbandelse, må han gå verden rundt! Vandre og vandre for ham, ligesom Kain. |
| Կ ապեսցին շաւիղք փախֽտեան նորա, խ խ թռչունք երկնեց ճան. Ագռաւք ձորոց սլասցին ի նա, Եւ գազանք վայրի սպասեացեն |
Lad hans flugtveje spærres , lad rovfuglene kredse over hans hoved, lad ravnene fra kløften skynde sig efter ham, og rovdyrene vente på ham. |
| Հ ուրն Հերովդի առաքեսցի նմա, Եւ ծնցին ի նմա որդունւք եֶ Աղեկէզ տոչորմունք բորբոքեալ ի նմա՝ Կերիցեն առնսիայՉ |
Må Herodes' Ild sendes til ham, Må frygtelige Pinsler antændes i ham, Må Orme og Midger fødes i ham Og fortære Liget af deres Herres Morder. |
| Ձ եռն ձգեց ի սպ զտէրն, եւ ոտք, որ կոխեցին զհր պ, ուրի խռ |
Hånden, der har rejst sig for at dræbe Mesteren, og Fødderne, som har trampet på hans vidunderlige Billede , lad de blive dækket af Spedalskhed og visne, og den fortærende Møl, lad den afmagre. |
| Ղ օղեալ հանգիցէ ընդ հովանեաւ դժնկի Եւ կորիւնք նիիւնք իժեց մն Թոյնք քարբից հեղցին զնովաւ, Եւ սաստկագոյն ուռուցմամզց |
Læg dig ned for ham i skyggen af torne, lad de unge hugorme stikke ham. Lad basiliskens gift hælde ind i ham, og hans frygtelig opsvulmede krop vil revne. |
| Ճ ճշմ խ էր ն եւ ն ց խռովութե լե ց ք ջու, որ զ |
Han var vores lampe for den sande verden, Han var rorsmanden, der besejrede de gale bølger, Vores tapre [prins] Juansher, som beroligede alle fangernes vrede. |
| Մ արգարտաշարք էին յեռեալ բանք բերանոյ նորա, վւ մափրա |
Kloge ord faldt fra hans læber som perler, og hans liv var rent og lyst. |
| Յ ռնէր ի իբրեւ զկորիւն ՝ ուծե զ յ եւ զբլթ ոչխ։։ |
Jeg vågnede op fra søvnen som en løveunge om morgenen, og greb, uddelte stykker vædderkød. |
| Ն իրհէր մ, յլ հոգւոյն վ զկ զ ի մէջ ցն, ք ՝ բերելոմվ զուշՉ |
Med sin krop slumrede han, men med sin årvågne sjæl førte han tappert Ares-vognen mellem stjernerne, med [i sine hænder] visdommens blomst. |
| . _ _ Ծոց ծով յհոգւոյն եղե յ րտ յ հոտոտելե զհոտ։։։ |
Fromhedsgaver flød rigeligt, som blod fra Jesu side, og fra hans barm, bredt, som et hav af udødelighed, udgik en duft, som fra Helligånden. |
| Ո ղբք են ինձ արդեն ոչ հաւերժահարսիցն եւ տարմի ջայլեմն. նյլ զորդւոցն համբարուց կոծ կսկծագին Առ զատեալ մնացդ եց |
Mine støn råber ikke af havfruer eller strudse, men laders bitre skrig for deres unger, for dig, som blev i byen, de efterlod. |
| Չ թուեսցին յամս ժամանակաց աւուրք դառնաբեր, Յորուա ամ եւ Եւ չարեօք չորասցի, որ զքեզ չարչարեացն։ |
Udeluk disse bitre dage fra tiden, denne dag, hvor din triste død kom. Den, der pinte dig, ville tørre ud. |
| Պ քո քո էր լոյս լոյս նմուտ, ո՛հ թէ գիշեր խ թխպ եւ մ զՄէ |
Du var en strålende sol for os, et uudslettet lys; Hvilken nat nu, fuldstændigt mørke! Hvilket uigennemtrængeligt legeme har dækket dit ansigt, kastet på os, dine naboer, en uspredelig skygge! |
| Ջ եռնում յիրաւի. տագնապեալ այրիմ, Մինչ զաթոռ քո բարձրագահ ունայն քեւ Չայյ քեւ |
I flammer brænder jeg af alarm, da jeg ser Din høje trone, berøvet dig. |
| Ռ մխիթ գն քո փ, ուստի վշտ վիրօք իմ յ զ |
Din Afgang lukkede Trøstens Vej Og derfor øser mine Øjne Strømme af Taarer, Såret af Sorg, sørger over dig. |
| Ս իրով քո այրին սիրելիք քոյին. Եւ զսէր քո անմոռաց ն մտի ունին. Ո՛հ, թէ խունկ անուշութեան Բուրեալ լինէաք քո գերեիմանն |
Dine favoritter brænder med din kærlighed. Og alle husker din kærlighed; Åh, hvis det var muligt for os, som duftende røgelse, at ryge på din grav. |
| Վ երացաւ մեր թագ, վերացաւ աթոռ. Եւ փառք վայելչութեան ընդ քեզ թաղեցաւ։ |
Vor krone er tabt, vor trone er knust, og underlig herlighed er begravet hos dig. |
| Տ իբեր լիբ լեր յ քեւ ի մի կի մբ կ հողմոյն հիւսիսոյ խնդ ե |
Tiberias-bugten og Libanons bjerge, som nød dit billede [vidunderligt], [Nu], efter at have smeltet sammen til et enkelt øje vendt mod nordenvinden, Spørg om dig. Men der er ingen dig. Og hunnerne huggede granatæbletræer med en økse. |
| Ր ամք թագաւորացքեւ սուգ զգեցան. Առագաստք հարսանց խիստ փոշոտեցան։ |
Mange kronede mænd klædt i sorg over din død. Og de nygiftes seng var dækket af støv. |
| Ց աւին եւ ցաւին եւ դառն արտասուեն, | Alle græder og græder, og bitre tårer falder. |
| Ի ւծեալ տառապին, Զերթ ձագամեռ հաւ յանապատ նստին։ |
De udtørrer lidelse, bliver i ørkenen, som fugle, der har mistet deres unger. |
| Փ ութան մերկանալ զայս փառք անարգեալ. Քեւ զսնոտութիւն նորին նոր ուսեալ, Թէ չունի երբեք սւմ |
De skynder sig at smide deres ærekrænkede berømmelse af sig, på dit eksempel, og sørger igen og igen for , at ingen får lov til at blive i denne verden. |
| Ք աղցր էր զայլս ասել ֥ւս եւ միշտ հեծել, Բայց քաֲցրագո |
Jeg vil gerne sige meget mere lidelse utrætteligt, men det sødeste er at hvile hos dig. |
Noter
- ↑ Agop Jack Hacikyan, Gabriel Basmajian, Edward S. Franchuk. Den armenske litteraturs arv: Fra det sjette til det attende århundrede . - Wayne State University Press, 2002. - Vol. II . - S. 94-99 .
- ↑ Davtak Kertog // Great Soviet Encyclopedia : [i 30 bind] / kap. udg. A. M. Prokhorov . - 3. udg. - M . : Sovjetisk encyklopædi, 1969-1978.
- ↑ V . Devrikyan. Davtak // Orthodox Encyclopedia . - M. , 2006. - T. 11 .
- ↑ Verdenslitteraturens historie . - M. : Nauka, 1984. - T. 2. - S. 296-299.
- ↑ Kagankatvatsi, II, XXXIV
- ↑ The Oxford History of Historical Writing: 400-1400 / Ed. Sarah Foot, Chase F. Robinson. - Oxford University Press , 2012. - V. 2. - S. 189. :
Afsnittet om Juansers bedrifter afsluttes med det tidligste stykke verdslige armenske poesi siden vedtagelsen af kristendommen, der er nået frem til os, i form af en abecedarisk elegi, der lovpriser prinsen og begræder hans bortgang.
- ↑ Պատմութիւն Աղուանից աշխարհի, Հատոր Բ, Գլուխ ԼԵ . Hentet 22. august 2013. Arkiveret fra originalen 14. juli 2014.
- ↑ "Historien om landet Aluank", anden bog, kapitel XXXV . Hentet 22. august 2013. Arkiveret fra originalen 29. maj 2020.
