Przyjalkowski, Zdzisław Vincenty
| Zdzislaw Vincenty Przyjalkowski | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Polere Zdzisław Wincenty Przyjałkowski | |||||||
| Zdzislaw Vincenty Przyjalkowski | |||||||
| Fødselsdato | 6. oktober 1892 | ||||||
| Fødselssted | Magnushev landsby, Magnushev kommune | ||||||
| Dødsdato | 12. april 1971 (78 år) | ||||||
| Et dødssted | Stockholm | ||||||
| tilknytning | Polen | ||||||
| Type hær | infanteri | ||||||
| Rang |
 General fra brigaden for den polske hær i Den Anden Republik Polen |
||||||
| Kampe/krige | |||||||
| Priser og præmier |
|
||||||
| Mediefiler på Wikimedia Commons | |||||||
Zdzisław Vincenty Przyjalkowski (1892-1971) var en polsk general .
Biografi
Indtil 1939
I 1914 blev han polsk legionær, fra 1918 - i den polske hær, i 1919 fik han rang af kaptajn. Deltog i forsvaret af Lvov , deltog i den sovjetisk-polske krig . Derefter i 1923 studerede han på militærkurser i Warszawa, hvorefter han blev officer i landets generalstab. I 1928 fik han rang af oberst . I 1937-1939 kommanderede han den 15. infanteridivision, stationeret i byen Bydgoszcz . Siden 19. marts 1939 - i rang af brigadegeneral.
Anden Verdenskrig
Allerede i begyndelsen af den tyske invasion af Polen var enheder underordnet Przyjalkowski involveret i begivenhederne i byen Bydgoszcz , som tysk propaganda straks begyndte at kalde "blodig søndag". Essensen af begivenhederne var, at tyske sabotører iscenesatte angreb på polske soldater i byen, som svar på hvilke soldater fra mistænkelige personer tilbageholdt og nogle gange skudt på stedet, og den polske befolkning, som gengældelse for sabotageaktivitet, angreb Volksdeutsche (polsk tyskere) og behandlede dem som en del af pogromerne . I moderne polsk historieskrivning er holdningen til disse begivenheder kompleks.
Przyjalkowski ledede en operationsgruppe og deltog i slaget med tyskerne ved Bzura-floden , derefter i forsvaret af Warszawa . Efter kapitulation blev han taget til fange af tyskerne og holdt i Oflag VII A.
Efterkrigsår
Emigrerede til Sverige. Han døde i Stockholm i 1971 [1] .
Priser
- Sølvkors af Virtuti Militari- ordenen (1921) [2]
- Uafhængighedskors
- Officerskors af Polens Genfødselsorden (1929) [3]
- Cross of the Brave - (syv gange, siden 1921) [4]
- Golden Cross of Merit (1937) [5]
- Officersmærke "Parasol"
Noter
- ↑ Kalendarz Historyczny - Zdzisław Wincenty Przyjałkowski
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3447 z 1921. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1724) Arkiveret 3. juli 2015 på Wayback Machine
- ↑ 27 listopada 1929 "za zasługi na polu pracy niepodległościowej i wyszkolenia wojska"
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 73) Arkiveret 26. juni 2015 på Wayback Machine
- ↑ Wielkopolskas digitale bibliotek | Dziennik Personalny 1937.03.19 R.18 Nr1 . Hentet 2. september 2015. Arkiveret fra originalen 25. november 2015.
Litteratur
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. jeg poprawione
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917
- Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 r.), Sztab Główny WP, Warszawa 1931
- Encyklopedia II wojny światowej, MON
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 og 1932
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych
- Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 812-813. ISBN 83-211-1096-7 .